نقش سیگنالی متغیر وثیقه در قرارداد مشارکت تجاری(بررسی موردی: بانک رفاه کارگران)
|
منصور رنجبر*  |
بانک رفاه کارگران |
|
چکیده: (1919 مشاهده) |
رابطهٔ اعتباری بین طرفهای قرارداد مالی (بانک ومشتری) با توجه به تفاوتی که درمتغیرهای قرارداد وجود دارد، با هم متفاوت هستند. لذا در این مقاله ضمن بررسی تأثیر رابطهٔ تجربی بین متغیرهای عقود مشارکتی تجاری، به چگونگی نقش دوگانهٔ متغیر وثیقه (غربالگری و انگیزشی) اقدام شده است. جامعهٔ آماری قراردادهای تسهیلات بانک رفاه کارگران و نمونهٔ آماری ۱۰۴۲ فقره داده طی دورهٔ ۱۳۸۸-۱۳۹۳ با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب والگوی لاجیت چندگانه برای تخمین بکار گرفته شده است. فرضیه؛ تسهیلاتگیرندگان با ریسک پایینتر نسبت به وثیقهگذاری با درجهٔ نقدینگی بیشتر اقدام کردهاند، مورد تأیید قرار گرفت که این امر بیانگر وجود پدیدهٔ کژگزینی است.برایناساس، اشخاص مایل به ارائهٔ علامت کیفیت و درجهٔ ریسک خویش به بانک از طریق نوع وثیقه(سپرده، ملکی، ترکیبی، و قرارداد) دارند و همچنین فرضیه دیگر ؛ سایر متغیرهای قرارداد با بهرهمندی از پتانسیل علامتدهی میتوانند تا حدودی به کاهش نقش آن کمک کنند در حالت وثیقهٔ قرارداد، این تأثیر تنها برای متغیر نرخ سود مورد پذیرش قرار گرفت. ولیکن برای متغیرهای اساسی معنادار دیگرالگو مورد تأیید قرار نگرفت. بنابراین، هماهنگی در روابط تعاملی بین متغیرهای قرارداد مالی برای کاهش پیامدهای حاصل از اطلاعات نامتقارن در سیاستگذاری اعتباری بانکها در راستای بهبود مطلوبیت حاصل از انعقاد قرارداد اجتنابناپذیر است. |
|
واژههای کلیدی: آشکارسازی، اثر علامتدهی، کژگزینی، کژمنشی، وثیقه |
|
متن کامل [PDF 1197 kb]
(802 دریافت)
|
نوع مطالعه: مطالعه تجربی |
موضوع مقاله:
مؤسسات و خدمات مالی (G2) دریافت: 1397/4/1 | پذیرش: 1398/6/23 | انتشار: 1398/7/30
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|