ارزیابی دقیق مکانیسم‌های انتقال پول، از مهم‌ترین ارکان سیاست‌گذاری پولی می‌باشد، زیرا مطالعه مکانیسم انتقال پولی علاوه بر شناسایی و تفکیک اثرات کانال‌های مختلف، می‌تواند اطلاعات مفیدی در خصوص سهم کانال‌های انتقال پول در اختیار سیاست‌گذاران قرار دهد. لذا در مطالعه حاضر نقش کانال‌های قیمت مسکن، قیمت سهام، نرخ ارز و اعتباری مورد بررسی قرار می‌گیرد. از طرفی باید توجه داشت که امکان انتقال غیرخطی سیاست‌های پولی و تغییر رابطه بین متغیرها، به دلیل تغییرات ساختاری در طی زمان وجود دارد. لذا از روش MS-VAR که قابلیت زیادی در لحاظ کردن تغییرات ساختاری دارد، استفاده می‌شود. برای داده‌های تحقیق نیز از تولید ناخالص داخلی، شاخص قیمت مصرف‌کننده، حجم پایه پولی، شاخص قیمت زمین، شاخص قیمت بورس تهران، نرخ ارز غیررسمی و مانده تسهیلات اعطایی بانک‌ها به بخش خصوصی از فصل اول ۱۳۷۰ تا فصل چهارم ۱۳۹۴ استفاده می‌شود. نتایج تحقیق حاکی از این است در رژیم یک (سال‌های قبل از ۱۳۸۵)، کانال اعتباری در کوتاه‌مدت، کانال نرخ ارز در میان‌مدت و کانال قیمت مسکن در بلندمدت و در رژیم صفر (سال‌های بعد از ۱۳۸۵)، کانال اعتباری در کوتاه‌مدت، کانال قیمت مسکن در میان‌مدت و کانال قیمت سهام در بلندمدت بیشترین سهم را در انتقال آثار پول بر تولید داشته‌اند. از طرفی سیاست‌های پولی در رژیم یک از طریق کانال نرخ ارز و در رژیم صفر از طریق کانال اعتباری بیشترین تأثیر را بر سطح قیمت‌ها داشته‌اند.