بانک‌ها به‌عنوان کلیدی‌ترین نهاد بازار پول و سرمایه در فرایند توسعه اقتصادی هر کشوری محسوب می‌شوند و رشد پرشتاب و مداوم اقتصادی یک کشور را بدون توجه به ساختار بازار چنین نهادی غیرممکن است. از همین سو ارزیابی درجه قدرت بازاری سیستم بانکداری از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه میزان رقابت در نظام بانکی ۱۵۸ کشور در هر یک از سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۵ برآورد شده است. برای این منظور از دو شاخص لرنر تعدیل‌شده و بون استفاده نموده‌ایم. برای برآورد هزینه نهایی مورد نیاز این شاخص‌ها، از تابع هزینه ترانسلوگ با در نظر گرفتن پیشرفت فناوری به‌عنوان متغیر روند استفاده شده است. نتایج حاصل از هر دو شاخص نشان می‌دهد که توان بازار از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۰۷ کاهش یافته ولی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ رو به افزایش نموده است. این روند نشان می‌دهد که میزان رقابت بانکی با چرخه کسب‌وکار مرتبط است. نتایج تجربی همچنین تفاوت‌های مهم بین گروه‌های منطقه‌ای و درآمدی کشورها را نمایان ساخته است: نظام بانکی کشورهای اروپا و آسیا مرکزی از بالاترین توان رقابتی برخوردار بوده‌اند، نظام بانکی در کشورهای صحرای آفریقا دارای توان رقابتی تقریباً پایداری است در حالی است که توان رقابتی در کشورهای اروپا و آسیای مرکزی (بر طبق شاخص لرنر تعدیل‌شده) و جنوب آسیا (بر طبق شاخص بون) دارای نوسانات بزرگی بوده‌اند.
