بهای تمامشده یا ارزش منصفانه تسهیلات، کدام یک بر زیان اعتباری شبکه بانکی ایران مؤثرتر است؟
|
ماندانا طاهری*1 ، علی رحمانی2  |
1- پژوهشکده پولی و بانکی 2- دانشگاه الزهرا (س) |
|
چکیده: (3834 مشاهده) |
استانداردهای بینالمللی حسابداری مبتنی بر استاندارد شماره ۱۳ (اندازهگیری ارزش منصفانه) و شماره ۹ (برآورد ذخیره زیان اعتباری) به نهادهای مالی اجازه داده است تا دارایی و بدهی مالی خود را در صورتهای مالی بر اساس ارزش منصفانه تهیه نمایند. در بانکها، تسهیلات بانکی یکی از اقلام دارایی مالی و قابل گزارش به ارزش منصفانه است. افشا و گزارش بهای تمامشده یا ارزش منصفانه تسهیلات بانکی بهعنوان بخشی از داراییهای مالی بانکها و اثر هر رویکرد بر ریسک و زیان اعتباری بانکها، جزو موضوعات قابل توجهی است که همواره مورد بحث و تحقیق بوده است و از سال ۱۹۹۰ که اولین استانداردها در این حوزه منتشر گردید، مورد توجه محققین دانشگاهی و بازار اعتباری بوده است. نتایج تحقیقات در این حوزه نظرات موافق و مخالفی را در ارتباط با بهکارگیری ارزش منصفانه تسهیلات با خود به همراه داشته است. در این مقاله با استفاده از دادههای بهای تمامشده مندرج در صورتهای مالی و برآورد ارزش منصفانه تسهیلات ۲۳ بانک ایرانی از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۴، به بررسی اثر ارزش منصفانه و بهای تمامشده تاریخی بر زیان اعتباری بانکها پرداختهایم. برای برآورد ارزش منصفانه تسهیلات بانکی از مدل تنزیل جریانات نقدی که توسط فدرال رزرو آمریکا ارائه شده است، استفاده گردید. نتایج این بررسی نشان میدهد در شبکه بانکی ایران، بهای تمامشده تسهیلات در مقایسه با ارزش منصفانه، زیان اعتباری بانک را بهتر پیشبینی مینماید. |
|
واژههای کلیدی: ارزش منصفانه تسهیلات، بهای تمامشده تسهیلات، زیان اعتباری، شبکه بانکی ایران |
|
متن کامل [PDF 965 kb]
(4127 دریافت)
|
نوع مطالعه: مطالعه تجربی |
موضوع مقاله:
مؤسسات و خدمات مالی (G2) دریافت: 1396/7/25 | پذیرش: 1396/9/20 | انتشار: 1396/11/17
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|