بازار بین‌بانکی به‌عنوان تأمین‌کننده کوتاه‌مدت منابع مالی، نقش بسیار مهمی در بازار پول کشورها دارد. در کشور ما نیز با گذشت بیش از ۹ سال از زمان تأسیس آن، نتوانسته است با ایجاد تنوع لازم در ابزارها و مکانیزم‌های معاملاتی آن، جایگاه خود را در بازار پولی کشور گسترش دهد. هرچند این رشد معاملات مرهون شرایط اقتصادی و نابسامانی اوضاع پولی کشور نیز بوده است اما در برخی سال‌ها، نواقص این بازار منجر به آسیب‌هایی در وضعیت پولی و مالی کشور شده است. سؤال اصلی این تحقیق آن است که اصلی‌ترین عوامل آسیب‌زا در بازار بین‌بانکی ایران چیست و چگونه می‌توان آنها را مدیریت نمود؟ این مقاله تلاش دارد تا با تشریح عملکرد بازار بین‌بانکی از زمان تأسیس تاکنون، ضمن بیان آسیب‌شناسی و چالش‌های موجود در ابعاد مختلف این بازار، راهکارهای اصلاحی و روش‌های بهبود آنها را نیز ارائه نماید. یافته‌های این تحقیق که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و پرسشنامه‌ای به دست آمده است، بیانگر آن است در این بازار، ۵ عامل به‌عنوان مهم‌ترین عوامل آسیب‌زا در ساختار فعلی بازار بین‌بانکی می‌باشند. این عوامل به ترتیب عبارتند از نبود سیستم رتبه‌بندی و مدیریت ریسک، فقدان سامانه جامع مبادلات الکترونیکی بین‌بانکی، عدم تنوع در ابزارهای پولی و مالی کوتاه‌مدت، عدم شفافیت در نرخ‌های بازار و فقدان ساختار مناسب تشکیلاتی. با شناخت عوامل آسیب‌زا می‌توان به طراحی ساختار جدید بازار بین‌بانکی در جهت افزایش کارایی آن اقدام نمود.