باتوجه به این‌که فعالیت اصلی بانک‌ها جذب و تخصیص منابع مالی است، مدیریت این فرآیند در خصوص نحوه جذب منابع و اعطای تسهیلات باید به بهترین نحو ممکن باشد. مدیریت موفق این فرایند زمانی ممکن است که مدیران اطلاعات دقیقی از بهای تمام شده و منافع حاصل از این فرآیند داشته باشند. هدف از این تحقیق، محاسبه و مقایسه بهای ‌تمام‌ شده سپرده‌های بانکی تحت دو سیستم بهایابی سنتی، که هم‌اکنون در بانک‌های ایران متداول است، و سیستم هزینه‌یابی برمبنای فعالیت است. به این منظور سپرده‌های بانکی شعبات درجه یک بانک کشاورزی استان مازندران که شامل ۱۱ شعبه است، طی دوره مالی ۱۳۹۴ به روش ABC بهایابی شد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون t استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که بهای تمام شده سپرده‌های سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و بلندمدت در روش‌های سنتی و مبتنی بر فعالیت به‌طور معناداری متفاوت از یکدیگر بوده است اما در بررسی سایر سپرده‌ها تفاوت معناداری مشاهده نگردید.