سیاست یکسان‌سازی نرخ ارز به‌عنوان یک سیاست ارزی اعلام‌شده توسط سیاست‌گذاران و مقامات پولی، می‌تواند اثرات مهمی را بر متغیرهای کلان اقتصاد ایران داشته باشد و شرایط رکود تورمی را تشدید کند. در این پژوهش آثار یکسان‌سازی نرخ ارز بر متغیرهای کلان شامل رشد اقتصادی، تورم و بیکاری، با نگاه به تجربه‌ی سایر کشورهای نوظهور در این زمینه و با استفاده از داده‌های ترکیبی طی دوره ۲۰۱۴-۱۹۸۴ ارزیابی خواهد شد. برای این منظور از رویکرد تفاوت‌ در تفاوت‌ها جهت برآورد آثار این سیاست بر متغیرهای مورد نظر استفاده شده است. به‌طورکلی نتایج نشان می‌دهد که سیاست یکسان‌سازی نرخ ارز در دوره مورد نظر و برای کشورهای مورد پژوهش اعم از کشورهای گروه کنترل و درمان، نرخ رشد اقتصادی و تورم را افزایش داده است، ولی بر نرخ بیکاری اثر معناداری نداشته است. همچنین این سیاست منجر به افزایش رشد اقتصادی، کاهش تورم و کاهش بیکاری در کشورهای گروه درمان نسبت به گروه کنترل شده است. این در حالی است که نقش شرایط اقتصاد کلان و محیط اقتصادی، در اثرگذاری این سیاست تعیین‌کننده است.