بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری ممکن است با یکدیگر یا با بانک مرکزی دچار اختلاف شوند. حل‌وفصل چنین اختلافاتی، اصولاً تابع قواعد عمومی بوده و از طریق محاکم دادگستری انجام می‌شود. بااین‌حال، به موجب مقررات بانکی، در مواردی به‌طور صریح حل‌وفصل اختلافات بانکی به بانک مرکزی واگذار شده است. طراحی سازوکار جامع برای حل‌وفصل اقسام مشخصی از اختلافات بانک‌ها از طریق بانک مرکزی می‌تواند دارای همان مزایایی باشد که در نظریه و در عمل، برای رسیدگی غیردولتی اختلافات مطرح شده است. ازاین‌رو، مقاله حاضر به بررسی نقش بانک مرکزی در حل‌وفصل اختلافات بانکی اختصاص دارد.