در این پژوهش، با استفاده از مدل‌سازی واریانس شرطی و آزمون علیت گرنجر به بررسی عوامل تأثیرگذار بر نااطمینانی اسمی (تورم) و حقیقی (تولید) و تأثیر این دو نااطمینانی بر رشد اقتصادی در ایران، طی دوره 1338ـ1385 می‌پردازیم. نتایج، حاکی از آن است که افزایش تورم و کاهش درآمدهای نفت می‌توانند علت افزایش نااطمینانی تورم باشند و منشأ اصلی نااطمینانی تولید در اقتصاد ایران، ارزش افزوده بخش نفت است. با این حال، نوسانات تورم و تولید در طول دوره نمونه در حدی نبوده است که بر تولید اثرات منفی داشته باشند.
طبقه‌بندی E64,E31 :JEL

تاریخ دریافت مقاله: ۱۳۸۸/۱۰/۲۵                                      تاریخ پذیرش مقاله: ۱۳۸۹/۱/۲۲