علم داده‌های بزرگ حوزه پژوهشی جدیدی است که با افزایش روزافزون داده‌های تولید شده در مقیاس بی‌سابقه، توسط سیستم‌های مبتنی بر اینترنت، به وجود آمده است. هسته اصلی علم داده‌های بزرگ، استخراج دانش از داده‌ها به‌عنوان زیربنایی برای سرویس‌های هوشمند و سیستم‌های تصمیم‌گیری است. هدف این پژوهش، ارائه چارچوب حاکمیت جهت داده‌های بزرگ است. روش تحقیق از نوع کیفی بوده و اراﺋﻪ ﻣﺪل ﭘﺎرادایﻤﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﻧﻈﺮیﻪ داده بنیان صورت پذیرفته است. همچنین برای انجام پژوهش، تعداد ۳۰ مصاحبه با مدیران و کارشناسان بانک مرکزی صورت پذیرفته است. نتیجه حاصل از مطالعه موردی در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، پیدایش ۵۲ مقوله فرعی را نشان می‌دهد که این مقوله‌ها در قالب ۱۵ مقوله اصلی دسته‌بندی گردیده و در نهایت پس از کسب تائید خبرگان، در شش دسته‌ی مقوله‌های علّی، محوری، راهبردی، محیطی، واسطه‌ای و پیامدی قرار گرفتند.