در این مطالعه به نقش ذخایر ارزی بر متغیرهای کلان اقتصادی در چارچوب یک الگوی خودرگرسیون برداری ساختاری با استفاده از اطلاعات و آمارهای داده‌های سری زمانی گردآوری شده از بانک مرکزی ج.ا.ا و بانک جهانی برای سال‌های ۱۳۶۰-۱۳۹۲ پرداخته می‌شود. نتایج تجربی نشان می‌دهند که تکانه‌های انباشت ذخایر ارزی اثر مثبت و معناداری بر نرخ ارز و تورم گذاشته است. این نتایج حاکی از آن است که دولت با تزریق نقدینگی حاصل از درآمدهای نفتی باعث افزایش پایه پولی و تورم، در جامعه شده است. همچنین توابع واکنش آنی و تجزیه واریانس، تأثیر مثبت تکانه‌های انباشت ذخایر ارزی بر تورم و نرخ ارز را تأیید می‌کنند.