شرایط اقتصادی کشور سبب شده است وام‌گیرندگان در بازپرداخت تسهیلات خود دچار مشکل شوند و به‌دنبال آن مطالبات جاری بانک‌ها گسترش یابد که به‌معنای افزایش ریسک اعتباری است. هدف این مقاله ارزیابی آثار غیرخطی ریسک اعتباری در کارایی و بهره‌وری ۱۵ بانک بورسی در دورهٔ ۱۳۹۳-۱۴۰۱ است. برای اندازه‌گیری کارایی و بهره‌وری، شاخص مالم‌کوئیست و تغییرات کارایی و فنی محاسبه شد که تغییر کارایی به کارایی خالص و کارایی مقیاس تجزیه شد. یافته‌ها نشان داد بهره‌وری بانک‌ها متوسط سالانهٔ 6.3 درصد افزایش یافته؛ که 1.9 درصد به‌دلیل تغییر فنی و 4.3 درصد به‌علت بهبود کارایی بوده است. در بخش ۲، اثر ریسک اعتباری در کارایی و بهره‌وری با تأکید بر اندازهٔ بانک با بهره‌گیری از روش رگرسیون پانل آستانه‌ای برآورد شد. نتایج مدل (۱) نشان داد اثر ریسک اعتباری در بهره‌وری بانک‌ها با توجه به اندازهٔ بانک به‌عنوان متغیر آستانه، به سه شکل است: وقتی اندازهٔ بانک کمتر از ۲۵ همت یا بیشتر از ۲۷ همت است، یک درصد افزایش در ریسک اعتباری به‌ترتیب کاهش 0.06 یا 0.04 درصدی بهره‌وری را به‌همراه دارد و هنگامی‌که اندازهٔ بانک بین این دو مقدار است، این اثر معادل 0.11 درصد است. یافته‌های مدل (۲) نیز نشان داد زمانی‌که اندازهٔ بانک کمتر از ۱۴ همت یا بیشتر از ۱۶ همت باشد، یک درصد افزایش ریسک اعتباری به‌ترتیب سبب کاهش 0.03 یا 0.04 درصدی کارایی بانک می‌شود.
