1- دانشکدهٔ علوم اقتصادی و اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا همدان 2- گروه علوم سیاسی، دانشکدهٔ علوم انسانی، دانشگاه بیرجند
چکیده: (530 مشاهده)
تسهیلات بانکی یکی از مهم‌ترین راه‌های تأمین مالی بنگاه‌های اقتصادی در جهت افزایش تولید و اشتغال شناخته می‌شود، به‌طوری‌که نزدیک به ۹۰ درصد از تأمین‌مالی در کشور بانک‌محور است. با این‌حال، آثار تسهیلات بانکی در متغیرهای کلان اقتصادی، به‌واسطه ایجاد نقدینگی یا انحرافی که از تولید می‌تواند داشته باشد، بحث‌برانگیز است. ازاین‌رو، هدف این مطالعه بررسی آثار تسهیلات اعطایی بانک‌ها در متغیرهای کلان اقتصادی به کمک مدل خودهمبسته با وقفهٔ توزیعی (ARDL) طی بازه زمانی ۱۳۵۷-۱۴۰۱ است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر تسهیلات اعطایی در متغیرهای رشد اقتصادی، بدهی بخش غیردولتی به بانک‌ها، نقدینگی، و موجودی سرمایه مثبت و در بدهی بخش دولتی به بانک‌ها معنادار نیست. بنابراین با توجه به نتایج، ازآنجاکه هدف اصلی اعطای تسهیلات بانکی، تأمین‌مالی بنگاه‌ها و واحدهای تولیدی در جهت افزایش رشد و اشتغال است، انتظار می‌رود اعطای تسهیلات به آثار مطلوبی در اقتصاد منتج شود. بااین‌حال، درصورتی‌که نظارت کافی بر روی نحوهٔ پرداخت و هزینه‌کرد آن نباشد، مطابق با یافته‌های پژوهش می‌تواند حجم پول و نقدینگی را افزایش دهد و بی‌ثباتی اقتصاد را در پی داشته باشد.
