عوامل مؤثر در ایجاد تسهیلات غیرجاری در صنعت بانکداری ایران و برآورد آثار ناشی از اندازهگیری آن بر مبنای اجرای الزامات IFRS
|
قاسم بولو1 ، مینا مصدر*2  |
1- دانشگاه علامه طباطبایی 2- پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی |
|
چکیده: (836 مشاهده) |
نحوهٔ شناسایی و اندازهگیری تسهیلات غیرجاری براساس استانداردهای حسابداری ایران با IFRS متفاوت است. هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر در ایجاد و افزایش تسهیلات غیرجاری (NPLs) در صنعت بانکداری ایران و اثرات ناشی از اندازهگیری آن از طریق اجرای IFRS است. پس از انجام مطالعهٔ نظاممند، سؤالات پرسشنامه طراحی و بهمنظور گردآوری نظر خبرگان و دستاندرکاران گزارشگری مالی بانکها، ارسال شد. پاسخهای دریافتی با استفاده از منطق فازی تحلیل شد. نتایج نشان میدهد برخی ویژگیهای محیط گزارشگری مالی بانکها در ایران نظیر ساختار محیط اقتصادی، ضعف سازوکارهای پاسخگویی و پاسخخواهی، ضعف حاکمیت شرکتی و ساختارهای کنترل داخلی و ناکارآمدی فرایند وصول مطالبات سبب ایجاد و افزایش تسهیلات غیرجاری شده است. بالابودن حجم NPLs در صنعت بانکداری ایران بهعنوان یکی از چالشهای اساسی اجرای IFRS مطرح است. تفاوت بااهمیت در نحوهٔ اندازهگیری تسهیلات براساس استانداردهای حسابداری ایران و همچنین مقررات ذخیرهگیری بانک مرکزی ج.ا.ا. با الزامات IFRS سبب میشود با اندازهگیری تسهیلات به ارزش منصفانه، خالص ارزش ترازنامه و نسبت کفایت سرمایهٔ بانکها بهنحو قابلِملاحظهای کاهش یابد. علاوهبراین، رویکرد سختگیرانه و آیندهنگر مقررات ذخیرهگیری براساس مدل زیان اعتباری موردانتظار، سبب افزایش حجم ذخایر بانکها و تأثیر منفی بر نسبت کفایت سرمایه خواهد شد.
|
|
واژههای کلیدی: صنعت بانکداری ایران، استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی (IFRS)، تسهیلات غیرجاری (NPLs). |
|
متن کامل [PDF 1066 kb]
(285 دریافت)
|
نوع مطالعه: مطالعه موردی |
موضوع مقاله:
امور مالی و اداره شرکتها (G3) دریافت: 1400/5/23 | پذیرش: 1400/12/15 | انتشار: 1402/2/11
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|