در سه دههٔ گذشته، نفوذ همتایان که ناشی از تعاملات اجتماعی است، به‌صورت تجربی در مورد چندین پدیدهٔ اقتصادی-اجتماعی بررسی شده است. پیش از این، اقتصاددانان ترجیحات کنشگران را پارامترهای برون‌زا در نظر می‌گرفتند که سنتی است که ریشهٔ آن در کار میلتون فریدمن قرار دارد. اما به‌تازگی، بسیاری از اقتصاددانان فرایندهای تشکیل ترجیح کنشگران را موردمطالعه قرار داده و مدل‌های نظری ترجیحات درون‌زا را بنیان نهادند. هدف از این مطالعه نیز بررسی عنصر سامانه‌ای (سیستمیک) نفوذ همتایان یا تعامل راهبردی در ریسک تأمین نقدینگی در نظام بانکی ایران است و اینکه آیا تصمیمات مربوط به نقدینگی و نبود تطابق سررسید دارایی‌ها و بدهی‌های بانک‌ها تحت‌تأثیر انتخاب رقبا قرار دارد یا نه. نمونهٔ تحقیق شامل کلیهٔ بانک‌های فعال ایران از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۵ و مدل مورداستفاده مدل رگرسیون خطی مبتنی بر مفروضات مانسکی و رویکرد متغیر ابزاری است. شواهد نشان می‌دهد بانک‌های کوچک‌تر تحت‌تأثیر بانک‌های بزرگ‌تر قرار گرفته‌اند؛ ضریب همبستگی نفوذ همتایان نسبت به ضریب همبستگی سایر عوامل بیشتر است و به‌نظر می‌رسد یادگیری و شرایط بحران در آن سال‌ها محرک نفوذ همتایان در ریسک تأمین نقدینگی بانک‌هاست.