نرخ بهرهٔ بین‌بانکی تأثیر فراوانی در فعالیت‌های اقتصادی بانک‌ها دارد و از ابزارهای مهم سیاست‌گذاری بانک مرکزی است. بانک‌ها بر اساس میزان نقدینگی مورد نیاز و یا مازاد منابع خود در بازار بین‌بانکی شرکت می‌کنند. بر همین اساس، الزامات نقدینگی می‌تواند در سیاست‌های پولی بانک مرکزی تغییر ایجاد کند و همانند یک ابزار سیاستی همراه با سیاست‌های بانک مرکزی در بازار بین‌بانکی در رفتار بانک‌ها، در زمینهٔ چگونگی تأمین یا تخصیص نقدینگی در این بازار اثر داشته باشد. در این مقاله با تأکید بر الزامات نقدینگی بال ۳، به بررسی اثرگذاری این الزامات در سیاست‌های بانک مرکزی در بازار بین‌بانکی پرداخته شده است. در این مقاله با استفاده از داده‌های بانک‌های کشور و داده‌های بازار بین بانکی برای سالهای 1389 تا  1395 ارتباط بین ساختار ترازنامه بانک و سیاستگذاری بانک مرکزی  در بازار بین‌بانکی کشور بررسی خواهد شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد الزامات نقدینگی بال ۳ (نسبت پوشش نقدینگی) جایگزین مناسبی برای سیاست‌گذاری بانک مرکزی در بازار بین‌بانکی است. همچنین، نسبت پوشش نقدینگی دارای رابطهٔ مثبت و معناداری با نرخ بازار بین‌بانکی است و بانک مرکزی از طریق نسبت پوشش نقدینگی می‌تواند بر نرخ بهرهٔ بین‌بانکی نظارت کند.