1- گروه اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبائی 2- اقتصاد مالی، دانشگاه علامه طباطبائی 3- گرایش توسعهٔ اقتصادی و برنامه‌ریزی، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (484 مشاهده)
در این پژوهش، به‌منظور بررسی تأثیر توسعهٔ مالی و شکنندگی بازار مالی در اثربخشی هدف‌گذاری تورم در نرخ تورم، از تحلیل مؤلفهٔ اساسی پویا برای استخراج شاخص توسعهٔ مالی استفاده شده است. همچنین، نخستین‌بار از نسبت قیمت به عایدی (P/E) به‌عنوان شاخص شکنندگی بازار مالی استفاده شد. یافته‌ها حاکی از دو ویژگی برجسته در خصوص تأثیرگذاری رژیم پولی هدف‌گذاری تورم و شکنندگی بازار مالی در سطح تورم است: اولاً، تأثیر شکنندگی بازار مالی در سطح تورم «وابسته به رژیم پولی» حاکم بر اقتصادهای منتخب بوده است. ثانیاً، تأثیرپذیری سطح تورم از رژیم پولی هدف‌گذاری تورم، «وابسته به حالت» شکنندگی بازار مالی است. تعامل این دو ویژگی نوعی «خصوصیت آستانه‌ای» در تأثیرگذاری این رژیم پولی در سطح تورم را پدید آورده است. به‌طور مشخص‌تر، در زمینهٔ شکنندگی مالی شاهد نوعی همراهی مثبت بین سطح تورم و افزایش شکنندگی بازار مالی هستیم؛ به‌طوری‌که این همراهی مثبت در کشورهای درپیش‌گیرندهٔ رژیم پولی هدف‌گذاری تورم از شدت بیشتری برخوردار بوده است. در ارزیابی ریسک ادواری شکنندگی بازار مالی، نتایج گویای آن است که چنانچه شکنندگی بازار مالی بیش از روند انتظاری آن از سوی بازار باشد، تأثیری کاهنده در تورم دارد و متقابلاً عکس این حالت؛ به‌صورت نامتقارن «به‌لحاظ میزان» برقرار است.
